Surrealizm

Dystans do skrajności pozwala zachować bezpieczną pozycję środka. Tymczasem rosnąca amplituda doznań umożliwia pobudzenie głębi stanów intelektualnych i emocjonalnych.
Człowiek kreując świat, w którym funkcjonuje tworzy sobie wyobrażenie o istocie rzeczywistości jaka go otacza. Dopiero zetkniecie z inną kulturą, religią czy tradycją pokazuje, że tworzenie stałych norm i zamkniętych systemów jest samoograniczeniem.
Element buntu do zastanego porządku świata jest dla artysty surrealnego punktem wyjścia do poszukiwań nowej skali doznań. Buntu nie skierowanego przeciw wartości lecz sposobu jej traktowania.
Wydobycie choć na chwilę swej świadomości z cienia wszechogarniającego nas „pop – łajna” i wystawienie jej na działanie bodźców płynących z głębi prawdziwych, bo naturalnych doznań psychicznych, wolnych od wpływu materialnego porządku świata, przedłuża agonię sztuki, a skrajnych optymistów motywuje do myślenia i działania w celu jej urzeczywistnienia.