Kontakt

                    Chocieszów 30

             57- 320 Polanica Zdrój

 

                  tel.: 74 868 25 49 

                 kom.: 605 765 545

           e-mail.: muziewicz@op.pl

  • Dodaj link:
  • facebook.com

Witraże świeckie

Witraże świeckie stanowią pokaźny odsetek powstających obecnie witraży.

 

 Coraz więcej osób dostrzega rolę światła jako czynnika wpływającego na samopoczucie. Stąd się biorą decyzje o zastosowaniu kolorowego szkła w oknach. W początkach powstawania techniki witrażowej jedna osoba zajmowała się całością procesu tworzenia witraża. Nie mam tu na myśli tylko wykonania projektu, a następnie zgodne z projektem wykonanie witraża, bo do witrażysty należało także wytapianie szkła, szprosów ołowianych oraz przygotowanie farb szkliwnych jakimi były konturówka do wykonania linii na szkle, a także tzw. patyna, farba laserunkowa do wykonania światłocienia, modelunku czy pociemnienia określonych partii szkła dla uzyskania mocniejszego waloru. Witrażysta przygotowywał także narzędzia, którymi się posługiwał w swojej pracy. Do zgłębienia tematu polecam książkę Władysława Ślesińskiego „Techniki malarskie spoiwa mineralne”, w której poświęca on sporo miejsca na przedstawienie historii witrażownictwa od początków jej powstania. Opisuje narzędzia i materiały stosowane w witrażownictwie na przestrzeni wieków, a także technologię wykonania cytując często Mnicha Teofila żyjącego na przełomie XI i XII wieku.

 

Teraz mamy do dyspozycji szeroki wybór materiałów wykonywanych przy pomocy nowoczesnych technologii.

 

 Dysponujemy precyzyjnymi narzędziami, a proces tworzenia jest niejednokrotnie podzielony na wykonanie projektu przez artystę i wykonanie witraża przez rzemieślnika witrażystę. Nie mogę sobie odmówić nieco złośliwej, kompletnie nie merytorycznej uwagi, że te udogodnienia często nie przekładają się na jakość powstających witraży. Należy mieć nadzieję, że przez kolejne wieki przetrwają te najcenniejsze z artystycznego punktu widzenia, i będą stanowiły dobre świadectwo naszych czasów.

Mnogość narzędzi i materiałów powoduje, że zaczynamy nazywać witrażem obiekty nie mieszczące się w definicji: witraż jest kompozycją powstałą z kolorowych, odpowiednio przygotowanych szkieł barwionych w masie tlenkami metali. Szklane elementy pokryte rysunkiem wykonanym konturem i modelowane laserunkiem utrwalone w wysokiej temperaturze łączy się ołowianymi szprosami w kwatery, a te stanowią wypełnienie otworów okiennych lub drzwiowych.

 

Obecnie witrażem nazywamy niemal wszystkie formy przeszkleń, których efekt estetyczny możemy obserwować pod światło.

 

 Z jednej strony trudno się dziwić, że nie wymyślamy nowych określeń dla współcześnie powstałych technik, bo po co komplikować język skoro jest słowo dobrze kojarzone z tą formą ludzkiej działalności, ale z drugiej strony te nowe techniki często zaniżają poziom artystyczny i spłycają estetyczne doznania, co powoduje, że słowo witraż zaczyna funkcjonować jako synonim kiczu i bezguścia. Jest to wielce niesprawiedliwa opinia tej szlachetnej techniki o wielowiekowych tradycjach, która w rękach świadomego twórcy, także dziś pozwala na tworzenie szklanych kompozycji w nowoczesnych aranżacjach.  

  • Witraże roślinne i krajobrazowe

    Motywy roślinne, kwiatowe a także przedstawienia krajobrazu na witrażach mają długą historię i nadal cieszą się dużym powodzeniem.

    Przełomem w rozwoju tej tematyki  był okres secesji i dokonania Ludwika Comforta Tiffany'ego, który opracował bardziej finezyjną metodę łączenia szklanych elementów i rozpoczął produkcję szkła opalizującego. Tymczasem natura podsuwa coraz to nowe rozwiązania kompozycyjne i fantazyjne formy. Elementom natury możemy nadawać indywidualną stylistykę, która nadaje witrażowi oryginalny charakter. Pomagają w tym także technologiczne i materiałowe uwarunkowania.

  • Witraże abstrakcyjne i geometryczne

    Kompozycje abstrakcyjne mają charakter uniwersalny i dają możliwość stosowania szerokiej gamy środków artystycznego wyrazu.

    W przestrzeniach publicznych dominuje wzornictwo modernistyczne, nieco minimalistyczne o podziałach geometrycznych. Ten rodzaj przeszkleń witrażowych jest także często stosowany w nowocześnie aranżowanych domach mieszkalnych.

  • Witraże ze szkieł bezbarwnych

    Do witraży ze szkieł bezbarwnych stosuję szkło o różnych fakturach, co przekłada się na powstawanie na ich powierzchni blików, załamań światła i jego rozpraszania z różną intensywnością.

    Są do dyspozycji także liczne wzory szkieł fazowanych, kaboszony i gomółki. Łącznie daje to duże możliwości wykonania subtelnych kompozycji, które nie ograniczają dopływu światła dziennego, a jednocześnie oddzielają optycznie wnętrze od świata zewnętrznego.

     

  • Witraże herbowe i medaliony

    Z końcem XV wieku zaczęły się pojawiać witraże o świeckim charakterze przedstawień.

    Najczęściej były to okna herbowe lub przybierały formę malarstwa gabinetowego. Wraz z rozwojem technik witrażowych w coraz większym stopniu stosowano emalie szkliwne, które nie tylko zastępowały ołowiane szprosy, ale także pozwalały na malowanie scen zbliżonych do malarstwa sztalugowego.

  • Dalle de Verre

  • Obrazy na szkle/fusing

  • Witraże nowoczesne

    W obecnych czasach inwencja twórcza jest niemal nieograniczona. Technologia obróbki szkła bardzo się rozwinęła i daje ogromne możliwości wykonawcze.

    Największe zmiany dostrzegam w poczuciu estetyki współczesnego społeczeństwa. Należy podkreślić, że większość inwestorów oczekuje wzornictwa, które z psychologicznego punktu widzenia buduje przyjazny nastrój i spełnia oczekiwania mieszkańców. Zazwyczaj są to ciepłe barwy i miękkie linie kompozycji, a tematyka jest dobierana według preferencji inwestora.

  • Lampy Tiffany

    Technika Tiffany doskonale nadaje się do wykonywania wszelkich form przestrzennych takich jak np. lampy.

    Dzięki niej możemy uzyskać wąskie i sztywne połączenia, które pozwalają na stosowanie bardzo małych elementów szklanych w bardzo zróżnicowanym wzornictwie. Od secesyjnych motywów roślinnych, przez wzory geometryczne, aż po abstrakcje. Obecnie bardzo rzadko maluje się szkła emaliami szkliwnymi i wypala w piecu, aby je później zastosować w lampie.

Facebook