Witraże roślinne i krajobrazowe

Motywy roślinne, kwiatowe a także przedstawienia krajobrazu na witrażach mają długą historię i nadal cieszą się dużym powodzeniem.

Przełomem w rozwoju tej tematyki  był okres secesji i dokonania Ludwika Comforta Tiffany'ego, który opracował bardziej finezyjną metodę łączenia szklanych elementów i rozpoczął produkcję szkła opalizującego. Tymczasem natura podsuwa coraz to nowe rozwiązania kompozycyjne i fantazyjne formy. Elementom natury możemy nadawać indywidualną stylistykę, która nadaje witrażowi oryginalny charakter. Pomagają w tym także technologiczne i materiałowe uwarunkowania. Ołowiane szprosy nie są jedynie łącznikami poszczególnych kawałków szkła, ale stanowią także wyrazisty rysunek kompozycji. Szkło barwione w masie tlenkami metali uzyskuje zróżnicowaną intensywność koloru a poddane procesowi zdobienia przez malowanie konturem i farbami laserunkowymi uzyskuje cechy finezyjnego rękodzieła.

Prawdziwym wyzwaniem jest wykonanie projektu i sporządzenie dokumentacji technicznej.

O ile wykonanie witraża wymaga określonych umiejętności manualnych, doświadczenia w pracy ze szkłem i oczywiście dużo cierpliwości, to projektowanie witraża jest wyzwaniem artystyczno-konstrukcyjnym. Po za wiedzą z zakresu budowy kompozycji, łączenia kolorów, stosowania właściwych proporcji, rozłożenie akcentów, utrzymanie równowagi elementów kompozycji i wielu innych zagadnień plastycznych, dochodzi analiza technicznych możliwości wykonawczych. Elementy kompozycji muszą mieć takie kształty, które dadzą się wyciąć ze szkła witrażowego i nie będą narażone na uszkodzenia w wyniku naprężeń powstałych w czasie składania kwatery witrażowej. Łączenia muszą być wkomponowane w obraz tak, aby stanowiły jego uzupełnienie i niekomplikowały niepotrzebnie rysunku kompozycji. To, czego nieda się osiągnąć poprzez umiejętne zestawienie szkieł i wprowadzenie rysunku ołowianych łączeń musi zostać namalowane na szkle farbami szkliwnymi i wypalone w piecu w temperaturze właściwej dla stosowanych farb. Są to temperatury rzędu 550 - 650 ⁰C. O tym wszystkim musi pamiętać projektant witraży przygotowując odpowiednie rysunki wykonawcze umożliwiające wycinanie i obróbkę szkła, przeniesienie opracownia malarskiego z kartonu na szkło oraz łączenie szklanych elementów ołowianymi szprosami.